Sen Varsın Ya Nigar

Soylunun soy ağacı ceviz ağacında yazılı
Gök kubbeye baksan orada da asılı
Nefsine dönüp bir baksan da
Soylunun soyu gönlünde de yazılı
Açıp okumak gerek aslını yürekte
Ah nerede!
Bulunmaz Hint kumaşı
Bir yitiktir artık o
İnsanlıkla birlikte maziye karışan
Fettan yürekler türedi, fitne-fesat
Salgınca bir hastalık ki sormayın!..
Soyluyu soysuzluğa soyunduran
Ne yapmalı!
Bilemedim!
Bir fettan kadın ki cilveli mi cilveli
Gönül çelen diyorlar, böylelerine
Ahu bakışlarda niyetler gizli
Sakın düşme, o deniz dipsiz ve karanlık
Sen varsın ya Nigar
Beni bana çağıran
Beni yola revan eden
Beni kendinden bilip güvenen
Soyu soy
Boyu boy
Asalet ve atalet timsali
Baktıkça deniz gözlerine
Yelken açtım soylu yüreğine
Oraya da yazılmış adın-sanın
Hep sen varsın, iki damla gözyaşınla
Ağlıyorsun!
Anlıyorum seni…
Çeşm-i giryan, sebebi belli
Yitiğini bulamadın besbelli
Ağaç yaprağında, kuşun kanadında…
Bülbülün dilinde söz,
Ozanların telinde inleyen bir nağme
Hep arıyorlar, hep ağlıyorlar…
Gök kubbeye yazılmış, iyi oku…
Yıldızlar kandil, seni gösteriyor bak
Mehtap ışığına saklamış, bak orada
Gülümsüyor çırpınışlarımıza
Kâinatta birer heyula amansız bazen
Korku salar yüreklere, titrer bedenler
Ey sevgili Nigar
Gönlümün narı Nigar
Mavi bakan gözlerin bir umman…
İçine düşeni yakıyor narın, amansız
Koyu mavilerde, çılgın dalgalarda
Bir balıkça kayığında ve martıların dilinde
Ey Gönül!
Nigar,
Rüyalarımın prensesi,
Kimi zaman dehşetli kâbusum
Tutsam mı ellerini, soğuk olsa da
Baksam mı gözlerine, boğulsam da
Bak gönlüme Nigar
Ne yazıyor orada!...
Soylu bir aşk hikâyesi var, oku…
Fettan gözlerinle bak bana…
Narın yaksa da beni,
Soylu yüreğinde yer aç bana…
Ümit var yüreğimde gelirim sana.
Her yerde sen varsın
Sen varsın ya Nigar…