0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
126
Okunma
Ateşin ve Suyun Arasında”
Bir gün,
her şeyi geride bırakıp
bir kıyıya varmak ister insan.
Ne telefon çalsın,
ne isimler, ne sorular.
Sadece ağaçlar fısıldasın
ve su anlatsın
benim bile bilmediğim beni.
Bir göl kenarında,
bir şelale sesinin ardında,
bir ateş yakarım
sanki içimde yanmamış ne varsa
tek tek kül olsun diye.
Yanında bir kadeh;
rakıysa anılarla içilir,
viskiyse içe akan yollarla…
Kimseye bir şey kanıtlamadan,
kimsenin gözünden düşmeden,
kimseye “ben de varım” demeden
sadece kendim olmak isterim.
Çünkü yıllarca
başkalarının yükünü taşıdım
ama kimse benim kırık sırtıma
bir teşekkür bırakmadı.
Şimdi sadece
ateşin diliyle konuşan bir sessizlik
ve suyun içtenliğiyle yıkanan
ben kalmak istiyorum.
Ben…
ilk kez kendime iyi gelen hâlimle
sadece ben.
5.0
100% (3)
