Senin şarkın
Terk etmedi beni... yine senin şarkın
Anılar kaldı sen gittin, şarkılar kaldı

Acı kahvemi yaptım
Sensiz içiyorum... her şey öyle acı ki
Kaç mevsim boyu mutlulukları içtim seninle
Bütün mutlu çiçeklerden baharları kokladım nefes nefes
Şimdi ?.. Şimdi tozlu yollarında ayrılığın umut dileniyorum
Ne sen varsın, ne senden bir ses, sessiz uyuyorsun
Sonra... bir gün ortası kasırga koptu avuçlarımda
Çisil çisil bir ikindi yağmuru göz kapaklarımda

Bir ölüm perşembesiydi, aylardan aralık
Son yaprağını da düşürmüştü takvimler zamanın
Sonra sen gittin... çaresiz, isteksiz
Avutmadı şarkılar beni
Uyku girmedi gözlerime
Hasretin paslı çiviler gibi sokuldu yüreğime
Özlemler yandı tutuştu içimde
Sanırdım ki hep birlikte olacağız
Bitmeyecekti kahkaha dolu yıllar

Çiy düştü gözlerime
Saçlarıma sensizliğin karları
Düşünemedim bir gün bizi de
Saracağını kara bulutların

Anla beni artık
Bu şarkılar hep senden gelir
Sisli bir sabah gibiyim yetim
Gökler dolusu alkış var dramıma
Sensiz gecelerin ortasında simsiyahım
Gözlerimde martılar kanat çırpıyor
Seni arıyorum... yoksun !

Gidişin
Kurşuni bir akşam üstüydü

Günay Koçak

13. / 8. / 2025