0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
175
Okunma
Dakikalar, sessiz bir ırmak gibi akıyor,
Ne başı var ne sonu; sadece akış…
Takvimler ellerimden dökülürken
Bir tek an bile tutamıyorum.
Dünün sesleri, yarının hayalleri
Bir sisin içinde birbirine karışıyor.
Ben, zamanı unutan bir yolcuyum;
Ne gideceğim istasyon belli
Ne geri döneceğim bir liman…
Bazen bir çocuk gülüşünde duruyor dünya,
Bazen de gözlerindeki hüzünde asırlar geçiyor.
Anlıyorum ki, saatler sadece duvarda dönüyor,
Ruhum ise çoktan başka bir çağda.
Belki de kaybolmak,
Bulmaktan daha huzurludur;
Zamanın zincirlerinden kurtulmak,
Ve sonsuzluğun kucağında uyumak…
