Ey kalbi ölmüş, ey şer amelesi,
Ruhun kül olmuş, zehirlenmiş çoktan,
Çirkef her yanda, yakıyor nefesi,
Neden susarsın, hak mıdır bu VİCDAN?

Gördüm ki ümmet dönmüş uyuşmuşa,
Zulm karşısında nutku tutulmuşa,
İzzetinefs’i satıp üç kuruşa,
Zillete nasıl razı oldun GÖNÜL?

Hani doğru söz, nerde temiz didar?
Bir vefasızlık sardı diyar diyar,
Yok olmuş selâm, dostluk, hatır ve ar,
Adını anan hiç kaldı mı VEFA?

Görülmeyendim, ta içte derindim,
Riyâ çıkınca ben öksüz göründüm,
Yalancı yüze çoktandır büründüm,
Hala sorarım aslın nedir İHSAN?

Anlat nezaket; nerde ölçü,sınır?
Haram helâlde örülmüş bir nasır,
Dünyalık hırslar koşar vızır vızır,
Kimin kalbinde iz bıraktın TAKVA?

Dillerde dönüp durur topaç gibi,
Samimi değil, alışkanlık gibi,
Secdede süslü, görsel vitrin gibi,
Eylemde yoksun, rafta mısın DUA?

Tartı eğilmiş, teraziler şaşkın,
Zorbanın sesi hakikatten baskın!
Güç kimde ise hüküm ona yakın,
Vicdansıza yâr mı oldun ADALET?

Aç susuz kalan; karamsar ve öksüz,
Mazlum feryadı, aydınlığa pürüz!
Kalpler taşlaşmış, olmuş hepten yüzsüz,
İçte soğuyup dondun mu MERHAMET?

İlhan’ım söyle, neydi bu tanımlar?
"Ahlâk isyanı" der baş kaldıranlar,
Ahlâk uğruna ölseydi insanlar,
Yaşar mıydın sen satırlarda İSYAN?