ATEŞE VERİLEN GELECEĞİMİZ

Yeşil bir düş vardı dal dal uzanan,
Serin gölgelerle gönül avutan.
Kuşlar şarkı söylerdi yaprak yaprak,
Bir yanda hayat, bir yanda toprak.

Bir kibrit çaktılar sinsi ellerle,
Yangın sardı dağı, ovayı, belle.
Alev alev yandı çamlar, çiçekler,
Çığlık çığlığa sustu kelebekler.

Suçsuz bir ceylan kaçtı can havliyle,
Bir sincap yandı közüyle, diliyle.
Duman bastı masum bir bahar düşü,
Küllere gömüldü sevdanın köşesi.

Vicdan mı bıraktınız külün içinde?
Sönmeyen kin mi var yüreğinizde?
Bir ağaç kaç yılda orman olurken,
Siz bir anda yok ettiniz hepsini hem.

Ama unutmayın, külün içinden
Doğar bir filiz, yeşerir yeniden.
Hâini kimse affetmez, tarih susmaz,
Orman yanar belki, ama vicdan yanmaz.

Yeşil vatanı yok etmek akıl kârı mı?
Bu vicdansızın varlığının inkârı mı?
Ülkeyi yok etmek insanlığa sığmaz
Ancak İnsan olan geleceğini yakmaz.

29.07.2025
Yazan: Çetin IŞILDAK