Küçük odasında başı
Kalabaliklaşınca ütüsünün

psikolog olgunluğu ile yaklasırdı betül

Koşup buharlı sabrı ile
moralini düzeltirdi buruşuklarin
Evin huzurunu düzeltircesine
En ince kırışığina kadar


Omuz çizgileri belirginleştirip
Bir beden meselesi.olmadıgını anlatır gibi
Dik dururdu babasının gömlekleri askıda

O.ütüledikçe evin alnı açılırdı.

Kardesi Bedia içinden çıkamadıgı
Daha doğrusu çikmak istemedigi sorunlarıyla kavgaliydi..

Atiye Betül
Masasinda şekerlik gibi durur
çocuklar kadar sahiciligi ile
Çiçekli bir dal gibi bi uzardi
Bedia’nin üzerine..

Asla çözülmezdi Bedia
İğne ardı, sıkı dikişli bir karakter kii

Biz bilirdik neden..

Cezve de fokurdayan ama taşmayandı.

Sofra hazirlarken
kaşlarının arasına ince bir kırışıklık.sızar
Kaşık çatal hizaya girerdi
Mahkeme heyeti gibi..

Sabah olur gücenir
Akşama dek
Akardi icin için gölet olurdu kelimeler
Gözyasini katlayıp cebine koyar gibi
Dısarıya kuru çıkarırdı cümleleri


Bazen de
Pınarındaki çakıl taşından
Göz ucuna dayandığını bilirdik..

.

Bir keresinde kurabiye hamuru yoğururken
Iç gecirip
herkesin hamurunda biraz annesi vardır demişti.

Bedia babadan dı..
Atiye betül anadan
Onlari bir araya getirmisti yaradan..