Wêne: Aydın Benlî

Navê destpêkê:
Ez dibêjim, lê tu nizani…
Tu ê biborî, ez jixwe jî ji bîr kirim…

Peyamên firaqê, bi dereng têlefon,
Bi “ez te bîr kirim” xweş dikin birîndarî.
Ev evîn hatî dijîtal, çav yê xwînê,
Dilê min offline e, canê min parçeyek e…

Berê, tenê çavêk têne bêgotin,
Niha jî, nikarin bi rû re rû bibin…
Dilê bi filtre, evîn bi emoji,
Yê rast hebû, lê niha tu dizanî li ku ye?

"Sêvê dikim te" bêyî ku çav bi çav bîne,
Ekranê girtî dilê me, ne gotinê rast.
Evîn herî dawî qesîdêk bû,
Niha "hatî xwendin" maye wekî bîrên rast...

Peyamên firaqê, bi dereng têlefon,
Bi “ez te bîr kirim” xweş dikin birîndarî.
Ev evîn hatî dijîtal, çav yê xwînê,
Dilê min offline e, canê min parçeyek e…

Tu story danî, dilê min jî ket,
Ez naxwazim wan wêne, ez dixwazim rast…
Em çi bûn? Kengê me bîr kir rûmetê?
Hemû tişt online, lê heqîqat tune…

Cûdahî jî bû bi yek klikê,
“Em nikarin bi hev bimînin” - gotî li WhatsApp’ê.
Ez mayim ber dijwarî, ser şûnda,
Hundirê min ket, derveyî xwe qewimî…

Her satir ku min nivîsand, wek nameyekê kevn,
Li rûpelên ku tu li ser wan bûyî, ez jî sitemêk bûm.
Ez xweşîya te bîr dikim – yê rast,
Selfie na, lê yê ku bi min re dîsa didirê…

Peyamên firaqê, bi dereng têlefon,
Bi “ez te bîr kirim” xweş dikin birîndarî.
Ev evîn hatî dijîtal, çav yê xwînê,
Dilê min offline e, canê min parçeyek e…
Aydın Benli
(TÜRKÇE)
Sahte Mesajlar
Yazar Aydın Benli, anlatamadıklarımı anlatıyorum baksana. Pişman olacaksın demiştim unutma ama ben seni unuttum…

Sahte mesajlar, geç saat aramalar,
Bir “özledim”le yanan yaralar…
Aşk sanal oldu, gözler yalanla,
Kalbim offline, ruhum paramparça...

Eskiden bir bakış yeterdi susmaya,
Şimdi yüz yüze bakamıyor kimse, sanrıyla...
Filtreli kalpler, emojiyle sevişmeler,
Gerçek duygular var mı hâlâ, kim bilir nerede?

Göz göze gelmeden “seni seviyorum”lar,
Sözcükler değil, ekranlar sarıyor canı...
İlişki geçmişte bir şiirdi belki,
Şimdi sadece “görüldü” kaldı hatıralarda.

Sahte mesajlar, geç saat aramalar,
Bir “özledim”le yanan yaralar…
Aşk sanal oldu, gözler yalanla,
Kalbim offline, ruhum paramparça...

Bi’ story attın, kalbim düştü yine,
Oysa ben seni değil, gerçeğini isterim bire birine.
N’oldu bize? Ne ara unuttuk değeri?
Her şey “çevrimiçi”, ama yok samimiyeti...

Ayrılık bile oldu tek tıkla;
“Artık birlikte olmayalım” yazdı WhatsApp’ta.
Ben kalakaldım, duvara karşı,
Yıkıldı içim, dışım sanki hâlâ ayakta.

Yazdığım her mısra, eski bir mektup gibi,
Sen kokan sayfalarda, ben hâlâ bir sitem gibi...
Gülüşünü özledim, gerçek olanı,
Selfie değil, yanımda ağlayanı...

Sahte mesajlar, geç saat aramalar,
Bir “özledim”le yanan yaralar…
Aşk sanal oldu, gözler yalanla,
Kalbim offline, ruhum paramparça...
Aydın Benli