Dillerde ballanan bir dost kelime,
Kaybolan dostluklar nereye gitti.!
Emekler kutsaldır hürmet yerine,
Alında oluklar nereye gitti.!

Aşklar su aldı, gerçek hak getire,
Başın taşa vuran, bedbaht ne diye,
Rüzgârın sızısı, elemle hediye,
Kısılmış soluklar, nereye gitti.!

Otlar da böcekler, kendi dolaşır,
Yağmurlar kızanda, her şey karışır,
Derviş baba yolu, fitne kaynaşır,
Hak için yolluklar, nereye gitti.!

Ağaç dal da güzel, ana kucağı,
Acılar ortaktır, bıçak kesigi,
Güneş balkır, hayat saçan ışıgı,
İnsan da dirlikler, nereye gitti.!

Ak güvercin uçar, barış timsali,
Seherde yeller var, hasret sancısı,
Kırmızı gül aşk’dır, yürek goncası,
Kokusun salanlar, nereye gitti.!

Yolcular yoldadır, handa buluşur,
İnsanda zerreler, olğu karışır,
Kalp’ler bedendir, sevdaya çalışır
Damar dolaşanlar, nereye gitti.!

Ceylanın gözünde, yavru hasreti,
Yüzünde mühür var, sevda ileti,
Miadı bitiyor, zaman gerisi,
Hak der savaşanlar, nereye gitti.!

21.07.25 / Saat 09,51
MİADI (Mehmet AY)