Bir dua gibi başlar her yol,
Bir yürek titremesiyle atılır ilk adım.
Gök kubbeye kazınır kutlu niyet,
Yol, yolda olanı arar;
Ve inanç, yoldur aslında.

Kağanın sözüyle sarsılır zaman,
Alplerin dizinde ter, gözünde iman.
Her zirve, her çöl ve her sınır,
Bir milletin alnında mühürdür artık.

Gökbörü’nün izinde yürürken biz,
Gölgemizden büyüktü hedefimiz.
Ne rüzgâr yıldırdı ne ateş,
Çünkü ateşe su, susuza umut,
Karanlığa nurduk biz.

Atın nallarıyla yazıldı kaderimiz,
Gökten gelen kutsal fermanla.
Her yıldız bir nişane oldu semada,
Ve biz o nişaneye doğru sürdük yüreğimizi.

Kutlu bir inançla yandık,
Ve o yangınla tutuşturduk istikbâli.
Yol uzun olsa da,
Her adımda hakikatin çağrısı vardı.

Varsın bilmesinler kim olduğumuzu,
Ama öğrensinler kim için yürüdüğümüzü.
Biz yoldayız:
Topraktan göğe uzanan bir kavmin
Son neferi, ilk duasıyız!

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(21 Temmuz 2025)