Saatler çalışmıyor artık, Rosalinda
Zaman, senin gidişinle durdu
Dakikalar ne kadar koşsa da
Bana bir tek senin adını getiriyor
Bir tek senin yokluğunu büyütüyor
Bu şehirde zaman yok,
Yalnızlık var
Ve o yalnızlık
Senin ismini yankılıyor her duvarda.

Adınla başlıyor her gece
Adınla bitmiyor hiçbir gün
Uykularımın ortasında
Senin sesine benzer bir esinti
Kalbimin perdesini aralıyor
Ama sen yoksun
Ve her şey senin kadar sessiz.

Ne bir kapı çalınıyor
Ne bir şarkı tamamlanıyor
Dünya, artık sadece
Senin adınla yankılanıyor
Bir ezan, bir şiir, bir dua
Neye dokunsam
Sesin gibi titriyor içimde.

İnsan unutmayı ister bazen
Ama ben seni
Unutmak için değil
Hatırladıkça var olmak için sevdim
Adınla yaşamak
Yokluğunun ağırlığına rağmen
Bana en çok benzeyen hayattı.

Biliyor musun Rosalinda
Senden sonra hiçbir şeyi tamamlayamadım
Bir şiiri bitiremedim mesela
Çünkü her mısrada senin eksik bir bakışın
Bir yarım tebessümün
Bir tamamlanmamış vedan vardı...

Aşk, seninle başlamadı belki
Ama yokluğunla tamamlandı
Ve şimdi
Kalbimde yankılanan o tek şey
Senin adın
Senin adın
Senin...

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(13 TEMMUZ 2025)