Yaşamı soluk ,soluğa hissederek yaşa ,
Evrenin yıldızlarından düşerken güzelim ,
Ağlayıp üzülme sakın ; kırık pencereden
Kırılan aynalarını çöpe at istersen....?
Hayatın güzelliğinde ; yüzmek de istersen ,
Kırık bir kalbin hıçkırıklarıdır gözyaşı ,..
Oysa...bir kahve içiminde verdin kalbini...
Yüreğini yaraladı o...derin bakışlar...
Bu nasıl özgüven ; ava giden avlanırmış...
Bu acılar için bir bedel ödemelisin ,
Bir kuş gibi kanatlanır ayrılık hasreti...
Kokusuna..bakışlarına hasret kalırsın...
Yüzyılların hiç sönmeyen ateşidir sevgi..
Tanrının ateşide.. yakar , kavurur seni...
İnsan sesinin tıpkısı...çalarken ney sesi...
Neden ağlarsın ki...bitmiş gibi umutların ,
Ney sesinde kaybolur...ağlar neyzen senin...?
Sonsuzlukta..hu..diyen diller tanrının sesi....
Yağmurlar , karlar düşer ; ot bitmez topraklara..
Üzülüp ağlama...doyuran bilir herşeyi....!
Sen..gariban bir cansın ; az öteni görmezsin ,
Bilir-bilmez herşeye....maydonoz olursun...sen ,
Gafil...aklın emreder şeytanın odur senin...?
Sonrası oturupta..hüngür , hüngür ağlarsın ,
Zayıfların üstünden güç kazanan nemrut’sun..
Güzelle, çirkin bir arada...seversen sev beni....?

ON DÖRTLÜ HECE VEZNİYLE YAZILMIŞTIR .