Ey gönlümün sahibi, varlığın nidası,
kainat bir ayet, her zerrede bir eda.
Toprak dile gelir, denizler fısıldar,
gökteki her yıldız, adını anar.

Karanlık bir gecede, şehir uyurken,
ben kalkar, ellerimi semaya açarım.
Kalbim bir mabettir, ruhum bir niyaz,
sana yönelmek de, büyük imtiyaz...

Bu dünya bir konak, misafiriz hepimiz,
her nefes bir vedadır, bilsek de bilmesek,
Maddenin ötesi, mana alemi bekler,
can tenden sıyrılınca, hakikatler diner.

Kaç kere düştüm, kaç kere kalktım yeniden,
her tövbe bir umut, her secde bir diriliş.
Günahlar bir perde, araya girse de,
rahmetin deniz gibi, taşar her hecede.

Bazen bir ayet okurum, ruhum titrer,
bazen bir ezan duyarım, içim şahlanır.
Namaz, miracın basamağıdır derler,
vuslata erer mi, gönül bunu ister.

İnsan oğlu nankör, unutur bazen,
yaratılış gayesini, ahir zamanı.
Ama bir an gelir, kalbi alevlenir,
aşk ateşi sarar, kendini yeniler.

Ölüm bir kapıdır, öteye açılan,
hesap günü yakındır, bilirim ey Yaradan.
Senin adaletine, senin merhametine,
sığınırız daim, düşmeyiz gaflete.

Bahar gelir, çiçekler açar yeniden,
kış biter, toprağa can dolar derinden.
Bu döngüde bir sır, bir mucize gizlidir,
senin kudretinle, her şey yenilenir.

Gönül gözüyle bak, her şeye ibretle,
bir kelebeğin kanadında, bir damla suda.
Her yaratılan eser, seni gösterir açıkça,
varlığın şahit, sonsuzluk ufkunda.

Bitap düşse de ten, ruh hiç yorulmaz,
sana ulaşmak için, arayış durmaz.
Son nefese dek, bu aşkla yaşamak,
işte budur dostum, gerçek huzura varmak...

Merdümgiriz