1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
117
Okunma
Zimanê Kuştî (Öldürülmüş Dil)
– Kazım Demir
Kıyısında varoluşun —
bir sınır çizgisi gibi:
bir yanın harita,
öbür yanın mezar taşı.
Çocukça bir sevinç arıyorsun,
ama adı yasaklanmış bir gül gibi
susuyor dilin.
Konuşsan sürgünsün,
sussan zaten ölüsün.
Umudun —
kelepçelenmiş bir kelime gibi
dolanmış boğazına.
Ses olamıyorsan,
sen yok oluşsundur;
çünkü bu toprakta
çığlık bile kimlik sorar.
Toprak,
gün görmemiş kadınların
rahmi gibidir artık:
ne sevince gebe,
ne de çiçeğe.
Kanla sulanmış her kök
acı çiçekler verir.
Renk arama yaşamına —
bu coğrafyada
renk bile suçtur bazen.
Ve bazı baharlar
Zîlân deresinde boğulur,
bazı sevinçler
Roboskî’nin dağlarında donup kalır.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz