0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
97
Okunma
Ay ışığı, demir parmaklıkta bir gölge,
Sürterek geçer ömrüm, kanar her hücre.
Ne yana dönsem duvar, ne yanda bir gece,
Arada kalmışım, sızlar içim, çaresiz.
Beklerim bir el uzansın, bir ses duysam;
Kilitlenmiş kapılar, anahtarsız kafes.
Şanssızlık ki bu, iliklerine işlemiş,
Yazgım mı, kader mi, böyle miymiş düşüm?
Her umut tohumu, toprağa düşmeden ölmüş,
Gözlerim yollarda, kalbimde derin bir kış.
Bir medet uman dilim, çatlamış susuzluktan,
Can çekişir ruhum, son bir nefesmiş bu iş.
Ah, bir dost eli, bir omuz, bir ışık zerresi,
Beklerim avuçlarımda, boşlukta bir teselli.
Yorgun düşmüş beklemekten, yedi kat yerin sesi,
Boğazımda düğümlenmiş feryat, isyanın seli.
Ne ölüm ne kalım, arada bir yerdeyim şimdi,
Gel kurtar beni, gel, bu zindandan al beni.
5.0
100% (1)
