Her gün bir gün
Ölmek için yaşıyoruz,
Gülüşlerimizi bile
Yarına erteliyoruz.
Kalbimiz bile
Vedaya hazırlanıyor usulca...

Bir sabah uyanmayacağız,
Pencereler açık kalacak.
Söylenmeyen sözler
İçimizde donacak.
Ve belki bir çiçek,
Bizi bekleyip solacak...

Kokusu kalacak yastıkta,
Sesimiz bardakta belki.
Kapanmayan bir kitap
Başucunda bekleyecek seni.
Hayat yarım bir cümle gibi
Boğazda düğümlenecek sessizce...

Bir fotoğraf kalacak elimizde,
Bir de kırık tebessüm…
Söylenmemiş bir "özür",
Ve geç kalınmış bir "büyümüşsün."
Her şey tam sanırken
Eksik kalan biz olacağız...

Ne sevdiklerimiz tamamlayacak bizi,
Ne de unutulmuş dualar.
Bir eksiklik kalacak
Kokumuzda, hatıralarda…
Gidenle gitmeyecek
Ama kalanla da dolmayacak asla…

Ve işte o gün,
Zamanın bile durduğu an,
Her şey susacak,
Bir biz konuşamayacağız bir daha.
Ama hayat…
Sanki hiç eksilmemişiz gibi devam edecek…

@NURAL BEKTAŞLI