1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
159
Okunma

SENSİZLİĞİ ÖĞRENİYORUM PEŞİNDEN
Bu gece sensiz şiirler saplıyorum sol yanıma.
Kan damlıyor, kelimelerimden kanıyor anılar.
Sigaramın dumanına sarıyorum hayallerimi.
Yalancı baharları vuruyorum alnışakından..!
Zaman acıyı öğretirmiş ya insana,
Ama ben başka bir ders alıyorum bu defa.
Sensizliği öğreniyorum ya peşinden.
Karanlıkta kaybolmuş bir melodi gibi.
Rüzgar taşıyor yokluğunun izlerini.
Sokaklar susmuş, gözlerimde yankılanıyor
bomboş odalarda yankılanan sessizlik.
Bir sen eksik,bir sen tamamlanmamış..!
Ellerimde kırık bir aynanın yansıması,
Her parçasında sen, her parçasında ben.!
Kaçış yok bu döngüden bu çıkmazdan.
Sensizliği öğrenmek her nefeste biraz daha zor.
Bu gece yüreğim, bıçak sırtında gezintide.
Sol yanımda şiirlerim,
hepsi sensizliğin sesinde.
Hayallerim duman, sigaramda, anasonluya meze vuruyorum baharları, yalancı hevesin izinde..
Zaman öğretir ya acıyı,
her darbede biraz daha kanıyorum.!
Ben sensizliği öğreniyorum ya,zifiri sabahlara uyanıyorum ardından.
Her adımda peşinden yürürken, kaybolmuş bir rüyanın içindeyim.
Kelimelerim kırık, dilimde hüzünlü dualarım..
Sokaklar ıssız, gölgeler fısıldar adını.
Yıldızlar sönük, kayıp düşürmüş ışığını.
Geceye dertlerimi anlatırım, susturur yalnızlığımı.
Kadehlerde, gözyaşımda bulurum tadını..
Peşimdeki gölgeler, senin yankın mı hâlâ.?
Kalbim sorar sessizce, bu kaçıncı yara.?
Zamanın ellerinde ezilirken hatıralarım.
Geceden, gündüze taşır sessiz İsyanlarım..!
Emel Abokan
24/06/2025
05:32
5.0
100% (2)