Bir adam ki..uzaklardan gelir ,
Acılara kucak açar kuytu köşelerde ,
Yapayalnız...ve sessiz....!
Ağlar..bir sicim yağmur gibi..düşerken gecelere ,
Adana balcalıda onkolojide teşhis koydular
Elli iki yaşındaydı gencecik annem...
Lösemi hastalığında çaresiz ,
Yavaş , yavaş gözlerinin feri sönüyordu sanki ,
Sabahı sabah yapardı.. bu acımasız hastalık...?
Kahvaltı hazırladım..kuşun sütü eksik değildi...?
İştahım yok , yiyemem..kaldır bunları dedi...
Merdiven altında...boğuldum hıçkırıklara
Gül yüzlü gülşenim , hergün eriyordu biraz...
On dört kilo vermişti..çıldırmıştım ,
Çaresizdim...bir eczacı olarak ,
Evimin direği göçmüştü , çaresiz bakışlarımda...
Zayıflamıştı..lokositİ yüksek ,
Karaciğer , dalak şişmişti ağrılar içinde ,
Uykusuz bitkin..yatamazdı geceleri...
Öksürüyordu hiç durmadan ,
Geceleri...yanı başında beklerken ılık nane zencefil ,
Bardak bardak havuç sularında bal...propolis, muz ,
Tedavi çare olmuyordu anneme...balcalıda yıl 1990...
Mersinden.. adanaya her gelişte yüreğim eskir..
Yol bitmez...ruhum bir gezintide çaresiz ve umutsuz ,
Daha sonra..ankarada ibni-sina hastanesinde ,
Ruhum ve bedenim ,
İkiye ayrılmış...can çekişiyordu
Sessiz ağlayışlarda gözyaşım...
Ağrıyor sol böğrüm...gözgöze gelince
Heyecan dolu kalp atışlarında...titrek ,
Çaresiz dertlere düştük...
Bilinmezlikteyiz çaresiz ,
Annem ve ben..
Uçurtmanın bir kanadında yok olduk ,
Uçamıyor annem...artık yürüyemiyur on metre ,
Alyuvarlar--lokosit--beyaz küre...paramparça ,
Kemik iliğini ,lenf bezlerini kuşatmış kan kanseri...
Yıl..1995 puslu 21- şubatta aniden gelen ölüm ,
Yüreğimden kopan bir parçaymış..benim annem ,
Çok zor...bu ölüm....ayrılıkmış meğerse....?