0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
108
Okunma
Tuhaf bir roman gibi hayat,
Her sayfasında başka bir hikâye saklı
İki kişinin adının geçtiği:
Biri sen, biri de ben.
Bazı bölümler eksik bizde,
Kimi sayfada güldüm,
Kimi sayfada hayal kırıklığı...
Ama en çok da
Sana verdiklerimden sonra,
Hiç yazılmayan satırlar acıttı içimi.
Sen hikâyeyi yarım bırakmayı seçtin,
Ben ise silinen satırları ezberlemeyi.
Bazen diyorum ki;
Keşke hiç yazılmasaydı,
Keşke kalem kırılsaydı,
Mürekkep kurusaydı...
Ama ben,
Son sayfaya gelene kadar kaldım romanda.
Özet olarak:
Bu aşk bir “ben” ve “sen” ile başladı,
“Biz” diye bitecekti…
Ama sensiz diye bitti
© Fatih Bilen | Tüm hakları saklıdır.(dile gelmeyen cümleler)
5.0
100% (1)
