Emmime Arz-ı Hâl (21) BIKTILAR!

Kınaya kınaya kına yaktılar;
Müsait yerlere çöktüler Emmi!
Bazıları iş’te, hep ortaktılar;
Biz yandıkça onlar baktılar Emmi!

İşe yaramayan tövbeleri var
Nefs-i emmareye hibeleri var
Cürümlerle dolu heybeleri var
Umudu kökünden yıktılar Emmi!

Kardeş dediğine ulaşılmıyor
Uyanış diyorsun anlaşılmıyor
Maddeye tapanlar hiç aşılmıyor
Bir avuçtuk, onlar çoktular Emmi!

Bakılmıyor kınayıcı yüzlere
Kınamaktan gına geldi bizlere
Kulaklarım doydu parlak sözlere
Galiba kınayı yaktılar Emmi!

Dünyalıklar aldı önce sırayı
Kimler açtı mazlumlarla arayı
Sarmak gerekmez mi açık yarayı
Yarayı sarmada yoktular Emmi!

Gerektiği yerde fazlaca susup
Ucuz tarafından hesabı kesip
Eleği duvara süs diye asıp
Üzerine tüyü diktiler Emmi!

İstenmeyen yere gelinmemeli
Hastalığa rağmen ölünmemeli
Görmedin duymadın bilinmemeli
Çok gözlere mili çektiler Emmi!

Ermiş yazıyorlar erdiklerini
Fazla istiyorlar verdiklerini
Azıcık tehlike gördüklerini
Çoklarını yolda ektiler Emmi!

Bizden ise önemi yok yaşların
Rakamı okunsun yeter fişlerin
Akıl ermez karmakarış işlerin
Yağ gibi üstüne çıktılar Emmi!

Koltukların tekerine taparak
Çokları var el ve etek öperek
Arada bir nümayişler yaparak
Füze gibi lâflar sıktılar Emmi!

Şimdilerde bahar hep hazanlarda
Kelleler kaynıyor küp kazanlarda
Tarihin yazdığı lafazanlarda
En önlerde hattâ tektiler Emmi!

İcraat diyorsun, lâf ediyorlar
Çıkarın peşine çok gidiyorlar
Belki borçları var ve ödüyorlar
O sebeple bizden bıktılar Emmi!

Murat Kahraman Murâdî
13.06.2025/İst.
(Emmi)