iyice anlaşılsın
kanadı petrole bulanmış
bir balıkçıl olmadığım

borsadan kambiyodan
bankadan senetten uzak tuttuğum bilinsin
ruhumu

gözümde eşyanın şavkı yansımaz
bilmem hangi otomobil kaç para
ama kuşlara ilgim var
özgürlüğe bir bakıma

imge klasik olsa da
yeri gelirse kullanırım
sıradan bulunabilir bu yüzden
şairliğim
bulunsun
ama bilinsin de

ve iyice anlaşılsın yeter ki
sesimin toprakta yaptığı yankı

efkârsız günlerim olmuştur mutlak
aşksız tek an’ım yok ama
bilinsin
tekdüzeliğimin ardındaki kaos
bilinsin
baba ve çocuk
kadın ve erkek meselinden
payıma düşen nimet

savaşı sevmiyor da insan
neden hep savaşıyor
insan büyük yalancıdır / malum
o zaman bilinsin
benim bir insan olmadığım
ateşi
kutsadığım anlaşılsın
suyu
bir cinayet aracına çevirebileceğim
hatırdan çıkarılmasın

yüz yerinden deşmek istiyorum sözü
vahşice
kanıyla beslenmek diliyorum şiirin

öncekilerden beni anan her milis
sonrakilerden bizi bilen her savaşçıya
akraba..
bu yüzden
güz ile gürz
bence aynıdır
aynı şiddette iner çünkü başıma
eskiyen hayat

aydınlığın loş zifiri
kalbime yol arkadaşı
karanlığım ey
ey duvara toslayan gençliğim

tenim toprağın
ya da ateşin
ya da suyun
boynum darağacının
zimmetinde

bilinsin benim bir insan olmadığım
bir düş kısalığında gördüğüm ’şey’dir
hayat

bilinsin kadavra değil
kobay faresi olduğum
labirentin ucunda
düşlediğimden daha kötü
beklediğimden daha küçük
bir peynir beni bekliyor biliyorum

boşluğa resimler çiziktirdim
sol yanım ağrıyarak
bulut bulut sarmalandım
gökyüzü tarafından

başıma ne geldiyse
gökyüzü tarafından..




22 Ekim 2008

Şükrü Özmen