SİBEL KARAGÖZ
SAATLER ALTI BUÇUĞU
VURURKEN

Ne vardı bu saatler de cana dokunan
Dokundukça kilometrelerce yalnızlığı
Tutup kucağıma indiren
Ne vardı
Bu saatler de
Gecenin ilk vuruşu
Yeni günün dokunuşu
Ne varsa
Yaranın kalbi de o saatlerde
Başlıyordu tik tak
Atmaya
Her atış sona vuruş
Ölüm gibi bir şey
Olur
Yara da
Kalbi de
Sağ
Ayaklanmış volta atıyor
Kapı duvar cam çerçeve
Gözümün değdiği her yerde
Tutamam taşıyamam
Gözden düşer
Sevdanın gölgesiz cüssesi
Her gece
Her gece
Yaramın sahibi
Ömrümün yarısı
Yarım yamalak
Uykuları yamaladım
Soluma
Bir günü daha
Umuda
Sevgiye
Uyandırırken
Neşeyi Nisana a
Giydirdim
Saatler altı buçuğu vururken
Sibel Karagöz

#yazıdükkanıkültürsanateğitimyazıları
#sibelkaragözhaziranyazıları
#saatleraltıbuçuğuvururken
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz