______

Yorgun bir bahar gibi uyandın bu sabah,
Çamaşır ipine asılmış son umudun ıslaktı.
Perdenin aralığından giren ışık,
Faturası ödenmemiş bir sabrın yüzüne vuruyordu.
Eline yapışmış un değil,
Eksilmeyen borç defterinin tozuydu.

Gözlerinin kenarına biriktirdiğin kırgınlık,
Çocuklar duymasın diye yutulan bin çığlık…
Ocağa konacak yemeği düşünürken,
Okuldan aç dönen bir çocuğun "anne, yemek hazır mı?" sorusu
Sırtını ortadan ikiye böldü.


Sen;
Hasta eşe ilaç,
Çocuğa terlik,
Ev sahibine bahane,
Kendine hiçbir şey olamadın bugün de.


Kimse bilmez, bir kadının
Hem hasta eşine,
Hem ödenmeyen faturaya,
Hem gürültülü sokağa
Ve hem de kendi kalbine aynı anda nasıl yetiştiğini…

Sen bir çınar gibi eğilmeden,
Bir zambak gibi solmadan,
Her şeye rağmen sevmeyi seçtin.
Kadınlığını değil, insanlığını unutma korkunla
Bu dünyaya yeniden insan olmayı öğrettin.

Çörek kokusuyla karışan hüzünlerin var senin,
Maaşa sığmayan hayallerin,
Ve komşu duvarları aşan sesinle
Vicdanı rahatsız eden bir “doğruluğun”…

Sen sustukça çiçek açtı içim.
Sen ağladıkça bir anne dua etti uzaklarda,
Ve sen yandıkça bir başka kadın,
“Ben de dayanabilirim,” dedi kendi içinde…

Senin yerin; bu dünyanın göbeğinde değil,
Kalbimin tam ortasında,
Sonsuz bir sevdanın sığınağında,
Omzuma yaslandığın yerde...


Yine de çöktüğün yastıktan kalktın,
Sildin dizindeki un gibi yapışan yorgunluğu.
Bir tas çorbayla doymayan evin,
Bir tas sevgiden mahrum kalmasın diye
Gülümsedin.


Yine de…
Sen eğilmedin.
Bir çınar gibi dimdik,
Zambak gibi zarif,
Kendini unutup dünyaya insanlığı hatırlattın.
Kimse bilmez…
Kadın olmak, bir dev gibi susmaktır.
Sesin komşu duvarlarını geçince ayıp olur,
Fakat kalbinin çatlaması serbesttir.


Senin yerin; maaş bordrosunda değil,
İyilikle çarpan her kalbin ortasında.
Ve bir gün,
O kaynamayan tencereler şahit olacak
Ne büyük bir insan olduğunu
Sessizliğinle, sabrınla,
Ve her şeye rağmen sevmekten vazgeçmeyen o kalbinle…


Sen sustukça,
İçimde papatyalar değil,
Yıkılmış evlerden kalma taşlar çiçek açtı.
Sen ağladıkça,
Bir annenin duası değil,
Bir milletin utancı yükseldi göğe.



Peri Feride ÖZBİLGE
05.06.2025