Sanki fırsatları değerlendirmiş.
Küheylanı tımar-eğerlendirmiş.
İcraat yok ama-meğerlendirmiş.
Sittin senedir baş, neye yarar ki?.

Evlad-ı İyal-i oldu âmura.
Yıllarca defaten düştü çamura.
İthal değirmenle unu hamura.
Döküp de duruyor neye yarar ki?..

Bir yüzüğü vardı dededen kalma.
Babası derdi ki; ’harama dalma !..’
Kibirle millete kin-garaz salma !..
Aynı minvâl üzre neye yarar ki?..

Üç idi, beş idi, yüzdeler arttı.
Dolar ve euroyu baskülle tarttı.
Nezaketi bilmez odunca karttı.
Ebu Cehl kavunu, neye yarar ki?.

Gençleri görmezden geldi salındı.
Fest-fıst göstermelik, ortam yalımdı.
Fahri doktoralı, kafa kalındı.
Bilmez ,bilirim der neye yarar ki?..

Her şeye baş olmak ister olur baş.
Kendi haksız, haklıyla eder savaş.
Ölü gözünden yaş, çingândan da aş.
Eli kıt, aklı kıt, neye yarar ki?..

Peşine takılan dünyada fora.
Bodoslama gider düşecek tora.
Alev alsın diye üflüyor kora.
Kül ve duman hepsi neye yarar ki?..

Demokrasi dedi, kurdu hanedan .
Yerli-milli yerde sürünüyor dan.
İlim irfan geri, cemeattan fan.
Okuyup üflesen neye yarar ki?..


Emine Balı Oğuz