Annen giderse, kapın gider.
O kapı ne kadar açık kalsa da
kimse içeri eskisi gibi giremez .
aynı tatta çay demlenmez,
yemeğin tuzu eksik olur.
Evin içinde dolaşan o sıcaklık,
o telaş, o koku… hepsi yavaş yavaş kaybolur.
Kapı durur ama artık kimse beklenmez.
Çünkü kapı annenin gözleriydi;
bakardı, yolunu gözlerdi.
Şimdi sadece sessizlik bekler,
soğuk ve karanlık.

Annen giderse, dua gider.
İşlerin için, nazar için, iyi haber için, her şey yolunda gitsin diye ettirdiğin dualar gider.
Senin için edilen en içten dualar susar.
Adını Allah’a en temiz yürekle fısıldayan
ses artık duyulmaz olur.
Kalbinin her çırpınışında bir eksiklik,
bir boşluk hissedersin.
Dua etmeye devam edersin belki,
ama bir eksiklik olur…
Çünkü senin için edilen dua değil,
senin ettiğin bir duadır eksilenin ardından.

Annen giderse, bayramın gider.
Bayramlıklar eskisi gibi giyilmez.
Tatlılar yenir ama tadı annenin yaptığı gibi olmaz, kahkahalar atılır ama içten olmaz.
Kabrin başında sessizce konuşursun onunla,
elini toprağa koyar, “geldim anne” dersin.
Ama cevap gelmez, sadece rüzgar hafifçe dokunur gözyaşlarına.
Bayram sabahları artık şenlik değil, hasret olur.

Annen giderse, sığınak gider.
Dünyanın ne kadar zalim olduğunu o zaman anlarsın.
Çünkü seni her hâlinle seven,
affeden, bekleyen tek kişi yoktur artık.
Yanlış yapsan da gözünden düşmeyen,
sadece susarak bile seni anlayan
bir yer vardır: orası gider.
Kalabalığın ortasında yapayalnız hissettiğinde, işte o zaman en çok onun yokluğunu hissedersin.
Kimse seni onun gibi beklemez artık.

Annen giderse, yarın eksilir.
Çünkü geçmiş onunla güzeldi,
gelecek onunla umutluydu.
Şimdi sadece hatıralarda dolaşırsın.
Bir ses, bir dokunuş, bir gülüş ararsın…
ama hepsi mazide kalmıştır artık.
Sesini duymak için rüyalara sığınırsın,
bir kere daha “kızım” ya da “oğlum” demesi için geceleri erken uyursun .
Ama ses gelmez.
Sadece kalbindeki boşluk büyür, büyür…
ve sen her geçen gün biraz daha küçülürsün:
Annen gidince, senin de bir parçan gitmiştir.
Ve annen gidince ayaklarının altından açılan
cennet kapısı da gitmiştir...

Gitmeden değerlerini bilelim,
Dünyadan göç edenlerin ruhuna ise bir Fatiha armağan edelim.