0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
120
Okunma
Kara geceler anlatsa derdimi,
Ne bir dost kalır, ne de gerçek yüzleri.
Sustum, suskunluğuma iç dediler;
Yetmedi, bir kadeh daha verdiler.
İçim kor gibi alev alev yanarken,
Onlar sadece duman sandı.
Gözlerim dolu dolu akarken,
Aklımda sadece onun tebessümü vardı.
Her masada bir sandalye boştu,
Yüreğim elimdeki yırtık fotoğrafla avundu.
Dertlerimi şarap, alkol sandılar;
Boğazımı kadeh sanıp acı acı doldurdular.
Şimdi diyorlar ki "Her gece sarhoştu",
Oysa içim kocaman bir uçurumdu.
Sustum, "İç, unutursun" dediler;
Her yudumda geçmişimi tazelediler.
Ben elimdeki yırtık fotoğrafa daldım;
Her bakışta yanımda o var sandım.
Ben elimdeki yırtık fotoğrafa daldım;
Her yudumda yanımda o oturuyor sandım.
