Yaratılışın özüdür Allah’a kulluk, O’na güven,
Her varlığın sırrı O’dur, her kudretin sahibi.
Şifa, rızık, sevinç, hüzün O’ndan gelir ancak,
Başkasına yönelen, şirk bataklığına düşer.

"Yardım edilir" umuduyla edindiler tanrılar,
Yasin Suresi anlatır bu büyük yanılgıyı.
Kendine yardım edemeyen aciz varlıktan,
Bekler durur müşrikler, boş bir dayanışmayı.

Hac Suresi der ki: "Bir sinek bile yaratamazlar,
Allah’tan başka yalvardıklarınız toplansalar."
Sineğin kapıp götürdüğünü kurtaramazlar bile,
Nasıl güvenir insan, böylesine aciz olanlara?

Kehf’te buyrulur: "Allah’tan başka yardımcısı yoktu,
Kendi de kendine yardım edemedi" zavallı.
Şuara’da uyarı verilir: "Allah ile beraber,
Başka tanrı çağırma, olursun azap edilenlerden biri."

Tevbe’de müminlere rehber olsun diye denildi:
"Allah’ın yazdığından başkası bize ulaşmaz.
Mevla’mız O’dur, yalnız O’na dayansın müminler,"
Hakiki dost ancak O’dur, başkasında vefa olmaz.

Türbelere gitmek, muskalar yapmak, batıl inançlar,
Yasanın Tekrarı’nda da açıkça yasaklanmıştır:
"Falcı, büyücü, muskacı, ruh çağıran olmasın,"
Allah’ın buyruğu evrenseldir, tüm insanlara hitaptır.

Nisa Suresi’nde buyrulur: "Veli olarak Allah yeter,
Yardımcı olarak Allah yeter," başka kimse değil.
Yalnız O’na güvenen, O’na kulluk eden mümin,
Yaşar huzuru, saadeti, hem dünyada hem ahirette bil.

Ey insan! Kalbini yalnız Allah’a yönelt, O’na güven,
Şirkten uzak dur, aciz varlıklara bel bağlama.
O’nun rahmet ve kudreti yeter sana, O’na sığın,
Bütün benliğinle yalnız O’na teslim ol, başkasına değil asla.