Ana rahmi dünyâya, dünyâ ukbâya gebe,
Ne vakit anlar bunu, seküler agu bebe,
Arzı yiyecem derken, olmasa bâri tebe.
Takke nesine itin, dingilderken düşürür...


Adam olmadı zinhâr, el zâhire bakarak,
Ârif buldu ışığı, derûnunda yakarak
Algılardan ziyâde olgulara akarak.
Takke nesine itin, dingilderken düşürür...


Elbet vermez suyundan ipsiz olana kuyu,
Tabiatın da var hâ kendine has bir huyu,
Fersâh fersâh öteden alır billâh kokuyu.
Takke nesine itin, dingilderken düşürür...


Batı’lı olamadı, "Batı"cılaştı ammâ,
Sosyalist yurtsevere ne mel’em bir muammâ,
Çan-Kaya’da çanlanır bu şeddeli dilemmâ.
Takke nesine itin, dingilderken düşürür...


Ben söylemiş olayım, bilgin olsun bir yığın,
Bâriz özelliğidir; "Mış"lar her tür ahmağın,
Marazı olsa gerek yaşadığım şu çağın.
Takke nesine itin, dingilderken düşürür...


Anlamak ha azîzim, anlamak işin başı,
Şefkatten gâfil dümbük, bakar şehvetle şaşı,
Dündar emmisi gibi oynaktır gözü kaşı.
Takke nesine itin, dingilderken düşürür...


Esirgeme lafını koy gediğe otursun,
Dileyen dilediği gibi bolca osursun,
İster uyansın ister, tersten bakıp kudursun.
Takke nesine itin, dingilderken düşürür...


Haydi ozanım durma, vur şu sazın teline,
Medarı olan sürer elbet kendi keline,
Yoksa peruk takarak kur mu yapar geline?
Takke nesine itin, dingilderken düşürür...


Hak bildiğin yolda sen, yalnız kalsan da yürü,
Dötü yiyorsa gelir, ardından ma’lûm sürü,
Zebâniye havâle etmeli aksak türü.
İt, takkeyi neylesin, dingilderken düşürür...