Korkuyorum her yağmur damlasından
Sanki yüreğime saplanır gibi
Bir çığlık olur sessiz gecede
Dalımdan koparır beni gizlice
Sürükler bilinmez yollara
Ve ben, yine sana ağlarım içimde

Yağmurun sesi bir ağıt gibi
Toprağa düşerken titrer bedenim
Her damla, bir vedanın yankısı
Bir adım daha uzak senden
Bir anı daha silinir yavaştan
Bir ben kalırım geçmişin içinde

Tozlanmış anılar ıslanır usulca
Kokun siner ıslak duvarlara
Bir zamanlar seninle güldüğüm sokak
Şimdi sessiz, ıssız, kimsesiz
Gözlerim dolarken gökyüzüne
Bir “keşke” düşer avuçlarıma

Toprak cennet gibi kokar bazen
Ama içim hep yanık, hep kış
Sanki senin yokluğunda
Her bahar bana ceza
Çiçekler solmuş, renkler susmuş
Ve ben, hala seni bekleyen taş

Bazen taşar içimde suskunluk
Bir nehir olur gözpınarlarım
Sele kapılıp gidecek gibiyim
Bu hayat fazla ağır omzuma
Bir tebessümün yeterdi oysa
Ama sen, çoktan başka zamandasın

Yağmur diner, gece susar
Yıldızlar titrerken uzaklarda
Bir ben kalırım o an
Yarı ıslak, yarı hatıra
Yağmuru severdin sen, bilirim
Ben seni… her yağmurda yeniden

@NURAL BEKTAŞLI