1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
112
Okunma
Bir sigara yaktım,
adını söyledim içimden
yavaş, usulca…
Gecenin boğazına bir düğüm gibi
oturdun yine.
Sokak lambaları yüzümü tanıyor artık
çünkü bir gölgeye benzettim kendimi
her dönüşümde.
En çok gülüşlerin yaraladı beni
ve en çok da… gülmemiş olman.
Ah güzel,
dudakların değmeden de
öpmesini bilirdin.
Ve ben, sana şiir yazarken
biraz devrimci,
biraz aşktan yorgun
bir adam oluyordum gecelere karşı.
Anladım ki;
bazıları yalnızca gider
ve ardından bir şehir karanlık kalır.
Sen gittin.
Ben, hiçbir şeyi terk edemedim.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz