O zaman baştan başlayalım, ne dersin?
Belki o vakit sen de beni seversin.
Sen olmayacak ihtimalleri güzel edersin.
Sevgiden kaçmak istersen gözlerini gizlersin!

Kaçmak bir çözüm değil gerçi, seni görmemeyi çok istedim.
Bunun için gözlerimi bile gizlemeyi denedim.
Lakin dediğim yanlış, gözlerimi dahi gizleyemedim.
Gözlerinle buluşacaklar diye onları kör etmeyi seçtim!

Şimdi harap dünyamdayım bu vakit.
Aklım devamlı gidip gelmekte.
Katlimi imzalamışlar, gözüküyor elinde bir divit!
Aşkın için ruhumdan bir parça ölmekte.

Hayalini gösterme artık. Ansızın delireceğim.
Aşkına sahip olduğum bir meskende geleceğim.
Biliyorum, Gözlerindeki kömürde öleceğim.
Kalbini açık tut. Elbet bir gün geleceğim.

Gelemezsem kapat onu. Başkası varamasın.
Gözlerindeki parlaklığı söndür. Başkası bakamasın.
Eldiven dahi giyme eline. O dahi elini sarmasın.
Sakın kızma bana. Bu garip seni nasıl kıskanmasın?

Gücüm olsaydı eğer, Ölümsüz olmak isterdim.
O vakit cennetimi doya doya seyrederdim.
Sen gezerdin yanımda. Dudaklarından bir buse isterdim.
Senle olduğum vakitleri Yaradan’dan mesaj kabul ederdim.

Meyhaneci, hayaller söndü artık dubleyi gönder!
Ne göz kaldı ne beden, hepsi öldüler.
Ne tuhaf, onları kalbimde bir mezarlığa gömdüler.
Etrafını zehirli dikenle çevirdiler!

Gözler görürmüş ya aşkı, yalanmış söylediğim.
Gözler yalan da söylermiş elbet.
Aşka verilmezmiş beden, hayalmiş sevdiğim.
Lakin hayalde bulunurmuş cennet.

Yalandan bir mabetteyim. Yıkılacak sanki ansızın.
Hissiyatın kayboldu artık. Herkesle aynı kalan bir sanrısın.
İnanmıyorum güzelliğine, sen böyle olamazsın.
Haşa! Sanki nurdan bir tanrıçasın.