Ağlarsam eğer, ıssız bir nefes gibi,
Sesim kaybolur mu hiçliğin ötesinde?
Dizelerim, hayalet okşayışlar misali,
Gözyaşlarım, tenine bir sis gibi iner mi?
Müzik, gizemli bir perdenin ardında saklı,
Güzel bir sır fısıldar, ruhuma dokunur.
Kelimelerse, ateşin yanında bir boşluk sadece,
Anlamsız bir gölge, anlamsız bir suskunluk.
Bir "yer" var içimde, sezgilerim fısıldar durur,
Belki bir "an"dır o, her şeyin başladığı.
Orada, "bir şey" var, sonsuz ve boşluksuz,
Fısıltıları duyulur, ta derinliklerimde.
Öyle yakınım ki, o "şey"in titreşimini hissederim,
Kalbimde bir yankı, ruhumda bir sızı.
Ama dilim bir düğüm, çözülmez bir muamma,
"Tarif edilemez" bir sır, kelimelere sığmaz.
Bu sırrı bir şiirle anlatmak isterdim,
Ama kelimeler kifayetsiz, anlamı dar.
Belki de en güzel şiir, sessizliğin kendisidir,
O "şey"in fısıltısı, kalbimin derinliklerinde saklı.