Hasan tarla öteyüz acı oluk çamdere
Kurt deliğin tepeden bakar idık her yere
Suluyurt da girerdik çolak musanın göle
Ben o çocukluğumu ben köyümü özledim

Buz gibi ağoluğun soğuk suyun içerdik
Hayvanlar sürüsüyle terzilere geçerdik
Çakır oluğundan ot ile çayır biçerdik
Ben o çocukluğumu ben köyümü özledim

Arkadaşlarla çelik oynar kavga ederdik
Kavgayı unutur bir de manata giderdik
Yeşil soğan çökelek dürümünü dürerdik
Ben o çocukluğumu ben köyümü özledim
                                             
Evlerimiz yan yana Komşuluk bilinirdi
Oturmak için akşam komşuya gelinirdi
Emmi dayı yarenlik eder hep birden gülünürdü
Ben o çocukluğumu ben köyümü özledim

Yüksek dağları temiz ikizlinin havası
Ağyarı hep arzular Kızılırmak ovası
Meçbur bıraktı şehre bizi geçim davası
Ben o çocukluğumu ben köyümü özledim

Ekşi elma yaylası buram buram yaz ayı
Erikli çukurun tam orda demlerdik çayı
Uçlama oynardık o an çekerdik kurayı
Ben o çocukluğumu ben köyümü özledim

Tokmak köftesi yapar konu komşuyla yerdik
Babamıza ağa der anneye ana derdik
Atamızdan saygıyı ta küçüklükten gördük
Ben o çocukluğumu ben köyümü özledim

Meşe odunu ile sobamızı yakardık
Sobanın borusuna asbap çorap takardık
Aspabı tokaç ile oluklarda yıkardık
Ben o çocukluğumu ben köyümü özledim

Gayretlinin özlemi yürekte yanar tüter
Her ah çekişim sineme ok misali  batar
Ölürse bedeni gurbet toprağına yatar
Ben o çocukluğumu ben köyümü özledim

T 19 03 2002
İZZET GAYRETLİ