Ümitlerimi, hayallerimi yıkmışlar
En güzel düşlerimi elimden almışlar
Bir ben kalmışım, enkazın ortasında
Ne sevda bırakmışlar, ne bir damla bahar

Bir sözle başlar sanmıştım mutluluğu
Meğer gülüşler de yalanmış, yokmuş sonu
Ne dost kalmış arkamda, ne de yolum
Bir tek ben ağlıyorum, gecenin koynunda

Ümitlerimi, hayallerimi yıkmışlar
En güzel düşlerimi elimden almışlar
Bir ben kalmışım, enkazın ortasında
Ne sevda bırakmışlar, ne bir damla bahar

Kime güvendiysem, kalbimi kırmış
Her tebessüm ardında bir hançer varmış
Yoruldum artık inanmaktan, beklemekten
Sevgi deyip kandırmışlar, hep yalanmış

Bir tek hayalim vardı, o da seninle
Geceler boyu kurduğum, umutla, sevinçle
Şimdi yıkık dökük bir hayat kaldı geriye
Sorarsan ne var bende? Bir hüzün, bir ah işte...

Ümitlerimi, hayallerimi yıkmışlar
Kalbimi taşlara, yarama tuz basmışlar
Bir ben kalmışım, sessizliğin içinde
Ne yol var önümde, ne ışık, ne sabah...