Altına çapraz çektim, üstüne bakamadım
Biriken dertlerimi çöpe atmak istedim
Bir cesaret edip de, toplayıp yakamadım
Yaptığım hatalardan, rücu etmek istedim.

Baharın bahçesinden en güzel gülü derip
Bana dargın olanın, varıp yoluna serip
Ne kadar üzülsem de, her şeye bir son verip
Tebessüme bal kaymak, neşe katmak istedim.

Gururum benden önce, davasını güdüp de
Kimseni bilmediği bir yerlere gidip de
Nefretle kindarlığı parça parça edip de
Öfkemi dilimleyip, yiyip yutmak istedim.

İçinden çıkamadım, ne acayip bir gündü
Güneşimi beklerken, ışığım birden söndü
Acı sancı karışık, içim dışıma döndü
Zehir zıkkım ne varsa, kusup atmak istedim.

Ömrümce hasret kaldım kahkahayla gülene
Özledim beni benden, daha iyi bilene
Rastladığım herkese, her önüme gelene
Belki sakinleşirim diye çatmak istedim.

Burnu dike gidenin can çıkar çıkmaz huyu
İşkence etseler de hissetmiyor beş duyu
Her nere ayak bassam, dipsiz derin bir kuyu
Kurtulmayı bırak da, hepten batmak istedim.

Necati’yi savurdu, deli sevda yelleri
Yakınlar uzak oldu, yetişmiyor elleri
Evvelden tatlı iken, zehir oldu dilleri
Yorulmaktan yoruldum, şöyle yatmak istedim.

Necati OCAKCI

TEŞEKKÜRLER

Bak sevdiğim geliyor, mor fistanı giyerek
Yanağına benzeyen al kirazı yiyerek
Dürüstlük var şanımda, söz namustur diyerek
Yâre verdiğim sözü hemen tutmak istedim.
____ Şükrü Atay (Türkmenoğlu