5
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
307
Okunma
Günlerden hüzün, vakit sisli
Yüzümü okşayan şimal rüzgarının serinliğinde,
Boyası uçmuş, yıkık dökük bir bankta buldum kendimi.
Kalabalıklar arasındaki yalnızlığımın ağırlığıyla,
Düşüncelerimi sorguladım kendi kendime,
Bunca yok sayılmışlığım neden diye.
Bir cevap aradım sislerin ardında, boşlukta,
Yoksa ben mi saklandım kendi kuytuma korktukça?
Belki de sesim kısıldı fısıldarken içime..
Duyulmaz oldu çığlığım bu sağır şehirde,
Sisler yuttu sanki umut fısıltılarımı bile,
Kaybolmuş bir gölgeyim şimdi kendi içimde..
Merdümgiriz
5.0
100% (16)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz