0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
220
Okunma
Özledim seni, Kudüs’ü özler gibi
Gönlümün ebedi - ezeli sahibi.
Toprağa kül dökülse güller var olurdu,
Semada renkler buluşsa gökkuşağı oluşurdu,
Tenine diken batsa cihan ağlar dururdu.
Cennet gülü kokan kalbin sahibi,
Özledim seni, Kudüs’ü özler gibi...
Senin gölgen de yaşadığım günden beri
Tanır beni,
Kudüs’e yayılan güllerin kokusu.
Acıları, Nuh tufanına eş bir sancı sol yanımda
İsmini haykırdığım ravzanda
Namlunun ucunda nefesi kesilen göğsümden
Kudüs kokan, cemreye benzer güzelliğinden
Bir esinti, sabah ezanıyla göğüs kafesime çarpa çarpa
" Kalk cihan yıkıldı " dercesine
Nefesimi kesmeye yemin etmiş
Huzuruna kapanan belde-i Filistin gibi.
Kalbimdeki yerin,kalbin tamamıdır
Filistin...
HABİB YILDIRIM (BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA)
