Utanırım “insan” demeye,
Adam sanıp da susana…
Kendi milletin ağlarken,
Yar olana, yâr diyene

Toprağımda yabancı nefes,
Yüreğimde bin bir heves…
Köyüm yolda, ben gurbet elde,
Bunu reva gören neredesin sen?

Anam tarlada elleri kan,
Babam çölden dönmedi bir zaman…
Yemen’de kaldı nenemin oğlu,
Döndü de ne oldu? Sırtı hep yalan…

Yollar yapmadınız köyüme,
Suyu bile akmaz taşıma…
Ama el geldi toprak aldı,
Ben hasretim kendi başıma…

Toprağımda yabancı nefes,
Yüreğimde bin bir heves…
Köyüm yolda, ben gurbet elde,
Bunu reva gören neredesin sen?

Kardaşım işsiz, evsiz, yoksul,
Ama dertleri anlatmak yasak, dolu.
Bir lokma ekmek bölüşmediler,
Vatan vatan dediler, çıkmadı yol…

Kalk yiğidim, kalk da gör halini,
Bu nasıl vefa, bu nasıl milletin dili?
Bir yan ağlar, öte yan gülüyor,
Bizim kederimiz, kime ne ki?

Toprağımda yabancı nefes,
Yüreğimde bin bir heves…
Köyüm yolda, ben gurbet elde,
Bunu reva gören neredesin sen?

Yol isterim, su isterim, gölge değil…
Evladım gurbeti görmesin, yeter…
Bu toprak, bu bayrak, bu emek…
Bize ait, bizden gayrısına keder…

Berlin. Mayıs. 2025
Pevruzi Hasan