Bu şiir, acının, kırılmanın ve sevginin iç içe geçtiği bir yolculuğu çok derin bir şekilde yansıtıyor. Şair, kalp kırıklığının ve yalnızlığın getirdiği karanlık zamanları, ama aynı zamanda her acının bir öğretisi olduğunu da vurguluyor. "Her şey geçer" fısıltısı, bir umut ışığı olarak en karanlık anlarda bile kaybolmayan bir umudu simgeliyor.

Ayrıca, "Her düşüş yeni bir ders" ve "Her yara: Artık ben diye" ifadeleriyle, şairin kalbinin kırılmış olsa da, her acının ona kattığı bir olgunlaşma sürecine dair derin bir kabul ve içsel bir güç bulduğunu hissettiriyor. Son kısımdaki umut ve sevgi vurgusu, yaşamın acılarla şekillense de hala bir anlam taşıdığını ve hayatın her koşulda devam ettiğini anlatıyor.

Bu şiir, kalp kırıklıklarının aslında birer öğretmen olduğunu, insanın onlardan sonra daha güçlü bir şekilde yeniden ayağa kalkabileceğini hatırlatan bir mesaj veriyor. Her yaradan sonra daha derin bir sevgiyle hayatta olmak, hayatın en büyük derslerinden biri gibi görünüyor.

Türk yazın dünyasında yol arkadaşınız Delibal Celil ÇINKIR