Bir hüzün yanığıdır gittiğin an içimde
Ben dünyası başına yıkılmış bir adamım
Hep kaybeden tarafım ben her seçimde
Ne efkarım biter sensiz ne gamım
Ancak seninle varım, seninle tam’ım



Gittin
Sarpa sardı yolum yordamım
Büküldü güz vurmuş bir lale gibi
İhtiyara döndü o genç endamım
Beni kahpe kurşunlar vurmadı sevdam
O son bakışların oldu idamım
Karlar altında kaldım damlıyor gönül damım
Ben düşleri sorgusuz yakılmış bir adamım

Körpe bir kıvılcımın tutuştuğu andı gidişin
Bir orman yangıydı büyüyen adım adım
Ne tuzum kaldı sensiz ne tadım
Bir takvimlik ömrüm vardı yollarına adadım
Beni hiç sevmediğini çok geç anladım

Sesimde yanık türküler
Dilimde nihavent bir makamdır şimdi adın
Al aşağı ettin beni be kadın
Manasız harflerim elifim lamım
Gittin.. Kalmadı artık hiçbir anlamım


Kimim ben biliyor musun?
Ben hülyası ellere yar olmuş bir adamım
Karlar altında kaldım damlıyor gönül damım
Ben senin yürek sesin, ben senin vicdanınım
Duysan hıçkırıkların belki İç kırıkların
Anlasan sol yanınım,sarsan yaralarınım
Gelsen yarınlarınım
Göçmek istesen yolun, uçmak istesen kanadınım
Hasretim yürek yaram, Asi sevdam kadınım.
Ben senin şiirlere konulmamış adınım
Ben senin vicdanınım