0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
164
Okunma
Of.. . Of... Of
Takribi iki bin sekiz yüz seksen yedi yaşındayım,
Henüz gençliğimin başındayım.
Tırnaklarımı kestim,
Tıraş oldum,
Saçlarımı taradım.
Sol elimi arkama sakladım.
Tren sesi bu, duyulan uzaktan...
Onu bekliyorum.
Çok mu belli oluyor?
Duygu ambarımın yoksa kapısı mı aralandı?
Kalbim, tren sesine inat, daha hızlı...
Sanki etraftan duyulacak gibi.
Ya, yoksa içinde biten günün?
Hüzün çöküyor akşama.
Yaprak hışırtıları,
Köpek havlamaları...
Sarı, ölgün ışıklar aydınlatıyor geceyi.
Çekirge sesleri...
Demir yığını hepsini ezecekmiş gibi
Oturuyor sessizliğin üzerine,
Eziyor besbelli.
Kimse çıkmıyor dışarı.
Gidişine bir kibrit çakıyorum,
Sigarama.
Tek yapabileceğim buymuş gibi...
5.0
100% (1)
