Seni sevdim gülüm ben hem de cani gönülden, kedinin mini yavrusunu sevdiği gibi,
Ele güne iltifatlar yağdırdım senin için, söz demelerine hacet koymadan muttasıl.
Nasıl dayanabilsin harda yanan bu gönül, hem de onca sıcaklığına bir söz demeden,
İmzamı koyarım hiç çekince de duymadan, ahacık budur bence âli cenablık asıl.
Seven her gönül ıstırap çekmeyi pek sever, aldırmaz hiç başına neler geleceğini,
Elzem olan onun için açılsın gönlünde, sevdaya ilişkin can alıcı her bir fasıl.
Vasfiye sevda icap eder seven gönüle, geride kalanı büsbütün bir fasa fiso,
Dengini bulup ta bayram eden behey aşık, durma git, durma maşukunun yanında kasıl.
İliştir gönlünü gönlünün derinine de, o da bayram etsin yaşamına ömür katsın,
Muazzez ol bir yaşam süresince katında, ne derse desin aldırma sevgi besle, yasıl.
Yaraşır sana behey benim KÜÇÜK OZAN’IM, kara, kara düşünme bundan keri hiç bir an,
Aşka ilişkin alacağını elde ettin, iki gönül bir ten oluverince velhasıl.

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
İSTİRHAMNAME’DEN.
LÜGATÇE
ÂLİ CENABLIK: Eli açıklık. Cömertlik.
VASFİYE: Hal ve sıfatlı alakalı.
MUAZZEZ: İzzet ve şeref sahibi! Pek sevgili ve saygı değer.