Tükürün bu asrın suratına! Mazlumun yurdu yangın,
Hakkı örtenler sırat üstü; lakin yüzsüzce sakin!
Tükürün! Yalana kürsü kuran, hileyle meclis kuran,
İtibarını satıp da halkı haramla uyutan!

Tükürün! Vicdanı leşle beslenmiş domuz sürüsüne,
Yetimin gözyaşını zevk bilen iblis kölesine!
Tükürün! Kitapla pazarlık edip servet toplayana,
Ayeti kendi hezeyanı için eğip büken fana!

Sustukça büyüdü zulüm; diz çöktü hak, çöreklendi
Çalar saatler ezan vaktinde bile gecikti şimdi!
Adalet terazisi artık rüşvetle tartıyor,
Helal kavramı vitrinlerde ‘indirimli’ satılıyor!

Tükürün! Saltanatı haramdan kuran her düzenin
İnşa ettiği sarayda gömülüdür bin bedduanın teni.
Tükürün! Cüzdana secde eden, şerefi borsa gören,
Ahlakı ekranda reytinge rehin veren her tüccara tükürün!

Yüz çevirdiği her yetimde Allah’ın tokadı gizli,
Ama tokat yemez onlara; tokadın hakkı bizde gizli!
Uyan ey halk! Uyan ki yalan artık secdeye durmuş,
Doğrular karalanmış, haklılar sus payı yutmuş!

Tükürün! Umudu boğan bürokrasi labirentine,
Kanunları menfaatle eğip büken zihniyete!
Tükürün! Milletin alın terini dosyada boğan,
Bir dilekçeye ömür biçen, kibirle insanı ezen zalime!

Kur’an rafta süs olurken, kalplerde küfür yeşerdi,
Her köşe başı ‘dinî’ ticaret, ‘iman’ artık etiketli!
Ne ezanlar dert söyler, ne minberler haykırır doğruyu,
Tükürün! Allah’la alay eder gibi dua okuyan soytarıya!

Yollar asfalt ama gönüller çukur,
Vicdanlar paslı, rızıklar haramla dolu.
Bir lokma helal ekmek; arşta cennete yazılır,
Ama haram sofralarda doymaz hiçbir karın!

Ey gençlik! Damarlarında Akif’in öfkesi aksın!
Secdeyle diril, sükûtunla değil sözünle yansın!
Her suskunluğun ardında bir yetimin çığlığı var,
Tükür! Ki bir umut belki doğar, bir devran döner yarın var!


Erol Kekeç/18 Mart 2025/Sancaktepe/İST