En zor anında
Allah’a dayanıp
ümide sarılan
nasıl feraha çıktı
unuttun mu yoksa ?

İstersen gel
hatırlayalım beraber.

İnancın ve ümidin
hangi sancılı doğumların
muştusu olduğunu.

Şimdi kapat gözlerini ve farzet;

Hz.Nuh (as) ile berabersin.
Koca bir gemi var ama
su yok onu yüzdürecek.
Kavmin alayda...
Sendeki ümit,
az sonra gökyüzünden,
sağanak sağanak yağmur indirecek.

Hz.İbrahim’lesin (as).
Alevi, gökleri saran bir ateşin içinde.
Hasbünallahi ve ni’mel vekil ümidiyle,
ateş gül bahçesine döndürülecek.

Hz.İsmail’le (as) kurban edileceksin.
Boğazına bıçak
değdi değecek.
Teslimiyetin ümidiyle,
semâdan,
kınalı bir koç inecek.

Hz. Eyûb(as) ile inzivadasın
her yerin yaralar içinde
Ya Hak diye, vurunca yere
zemzem sana şifa verecek

Hz.Yunus’un (as) yanındasın,
denize düşmüş
balığın karnındasın
pişmanlık dolu ümitle,
kuytu karanlıktan
kıyıya çıkacaksın.

Hz Yakup’un (as) diyarındasın
evlatlarınla imtihanda
âma gözlerine kokusu değecek Yusuf’un
hikmete ram olacaksın

Hz. Yusuf’la (as) kuyudasın.
Kardeşlerinin tuzağında,
babacığından uzaktasın
Ümit ipine tutunarak,
kuyudan azade,
saraylara sultan olacaksın.

Hz.Musa (as) ilesin,
önünde koca bir deniz,
peşinde Firavun .
Ve sular yol verecek sana,
tevekkülle ümidin,
denizi ikiye bölecek.

Hz İsa(as) ile
çarmıhın gergefindesin
teslimiyetli inancın
seni semâya yükseltecek.

Sevr Mağarası’nda
Hz.Muhammed Mustafa(sav)
ile yan yanasın
Ardında müşrikler,
öldürmeye yeminli.
Yanında
’La tahzen’ ümidiyle
en sadık dost.

Ağlarını örecek örümcek
ve iki güvercin
seni bekleyecek.

Şimdi söyle!
Sendeki bu çöküş niye?
Hem O’ndan ümit kesmek,
yakışır mı inandım diyene?

Bilmez misin?

Ümit edene
Gökyüzü, rahmet
Ateş güllerden sepet
Bıçak, kesmeyen alâmet.

Zemzem şifa
Çarmıh selamet

Denizler yol
Balık yoldaş,
Kuyu arkadaş

Ve mağara sığınak
Örümcek setr,
Kuşlar sırdaş....