Baharın ilk günleri dal dibinde otursam
Serin esen rüzgârda biraz ürpersem,dursam
Bu kutsal canlanışa ben de ayak uydursam
Ta içime işlese baharın mutluluğu.

Uzaktan şimşek çaksa,bulutlansa gökyüzü
Hatırlasam maziyi ortaya çıksa izi
Gülümsese bir daha aşkın o güzel yüzü
İşte o zaman artar baharın mutluluğu.

Sağanak bir yağmurla başlayan ot kokusu
Duyguları bastırır fırtınanın korkusu
Koro ile söylenir doğada aşk şarkısı
Katlanarak çoğalır baharın mutluluğu.

Dokunsam ellerimle tomurcuğuna gülün
Birden bire yansa da batan dikenden elim
Üstüme hüzün giymem,gülümser yüzde halim
Bir neşeye tutunur baharın mutluluğu.

Kırlangıç,serçe, bülbül ötüşürken yuvada
Leylek daha temkinli sulak yerde,ovada
Güzel beyaz güvercin takla atar havada
Kanatlara yüklenir baharın mutluluğu.

Dökülürken her daldan açan çiçek yaprağı
Bir sevince sevk eder altındaki toprağı
Çiçeklenmiş bu yollar " yakın eder ırağı"
Böyle yaza ulaşır baharın mutluluğu.

Vahdet - i Can ( VAHDET ÇİL )
Safranbolu , 12.Nisan.2020