Dört beşlinin de anlatımı birbirinden etkileyici.
Şuna bakmadan edemedim;
birinci beşlinin heceleri on birle on beş arsında ve dizelerin sonunda üç ses benzeşmiş; ikinci beşlinin heceleri , on ikiyle on altı arısı ve iki ses benzeşmiş; üçüncü beşlinin dizeleri on ikiyle on dokuz arası ve dört dizede ikişer ses benzeşmiş.

Bana göre bunları böylesine rahat olarak dizelemek marifettir.
Şöyle ki,
birinci beşlide eşit hece sayısı yok; ikinci beşlide iki dize eşit; üçüncü beşlide üç dize eşit. Bunun bilerek yapıldığını iddia edecek değilim; ama asıl önemli olan da budur zaten. Burada sindirilmiş bir şiir bilgisinin devreye girdiğini görüyoruz.

Şiirin içeriği dinozorlara yüklenmiş.
Bazı değerlerde ben de kendimi bir dinozor olarak düşündüğüm için, dikkatimi çekti; ama hayata aynı pencereden baktığımızı bildiğimden pek üzerime alınmadım. Sondaki yalnız dizede de haklı olduğumu anladım.
Hangi çağda olursa olsun, kimse hükmedemedi dinozorlara!..

Şiir aynı zamanda abartı da ister; bu şiirde ise abartıya rastlamadım. Dünyanın bugünkü haline objektif bir bakışla yazılmış dizeler.
Tespit de var, sitem de var, öneri de…

Sayın ağabeyim,
her şiirinizden ayrı bir tat almaktayım.
Bu da acımsı bir his bıraktı yüreğimde.
Saygılarımla…