İnsan hayatında iki feci olay vardır: biri insanın çok istediği şeyi elde edememesi, diğeri de etmesidir. george bernard shaw

Veda mektubu

0

Yorum

1

Beğeni

0,0

Puan

73

Okunma

Veda mektubu

Severken...
Ölen bir Mecnun’u Divane’nin...
Sevilir’ken...
Ölümsüzleşen Maşuğu Leyla’sına
Veda mektubu’dur bu...
Sevdam...
Ey Her gece hülyalarına daldığım hasretim.
Hayaline kapıldığım narin kadınım.
Cennet kokulum, Kevser şarabım.
Ey Yaralı Gönlümün tabibi merhemi
Ey yüreğimde biriken özlemim,
Sen gittin ya...
Senden sonra Kan kusan zehirli gecelerin...
Sessizliği hüznü çöktü yüreğime.
Bakma sen çiçek açmış duruşuma.
İçim yokluğunun hamalıydı hep.
Her gece çaresizliğim yalnızlığıma sarılırken.
Geceyi aydınlatan gözlerinden öperdim.
Varlığın şiir olup kalemimi yakardı.
Yokluğun keder olup içimi parçalardı.
Ben Sağır kapıların eşiğinde Ziyan ederken Çığlıklarımı.
gözlerinin karanlık ve çıkmaz Sokaklarında... öldürdüm umutlarımı.
Sevdam.
Ey yaşayamadığım cenne’tim.
yandığım cehenne’mim.
Ey kabul olunmayan duam.
Ey iki dünya arasındaki arafım.
Karanlık Bir kentin sokak lambası gibiydim
Hep yanardım, yanardım yandıkça’da...
kendimi yakardım.
Hep Uzak, hep yenik, hep hasret, kaldım...
Mutluluğa.
Hasretinin Acısını sancısını çekmek...
mühim değildi’de Umut etmek tüketti beni.
Kıyamet’im bağrım’da koptu benim.
Hani Bazı ölümler içerde olurya sevdam.
Ne kadar ömrüm kaldı geriye bilmiyorum Ama..
Göçe hazırlanmış kırlangıç kuşları...
Gibiyim bu aralar.
İçim kahırlı bir ihtiyarın son demleri gibi
Hayallerim bitmiş, umutlarım tükenmiş,
Hevesim kalmamış, duygularım ölmüş.
Artık kendimle olan kavgam bitti.
İçimle olan savaşım sona erdi.
Hüzünle geçen hayat hikayemin Son... Sahnesinde’yim.
Bir perde kapanıyor yavaş yavaş sessiz sessiz
yüreğim ise hasretinin kara kışına tutulmuş.
Yokluğunun fırtınasına kapılmış kalbimin...
Güvertesi orta yerinden çatladı sevdam.
Artık gençliğime yabancı Yüreğime gurbetim.
Uğruna upuzun acıları çektiğim hayatım.
Meğerse kısacık bir öyküymüş.
Her gece yoksulluğunu yaşarken
Sayfa sayfa varlığını yazdım.
Ve Her defasında sağır vicdanının
dar ağacında idam ettirir’dim.
Aslında Şiir değildir bu anlattıklarım.
Bu yanan Bir yüreğin feryadı
Göçe hazırlanmış bir yüreğin sitemidir.
Artık yol yüklü kavuşmalarımız,
hasret yüklü sarılmalarımız var.
Göğsümdeki acının sancısını mahşere bırakarak
Gidiyorum
Kalsın benim davam yüce divana
Kalsın benim ahım mahkemeyi Kübraya
Kalsın yorgun bedenim musalla da
Kalsın...
B__T__✍️

Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Veda mektubu Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Veda mektubu şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Veda mektubu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL