I.

Sessizliğimin Arasında Sıkışmış Kalmış

Çığlıklarla Başa Çıkmaya Çabalıyorum�

Ve Umutsuz Başlayan Günlerime,

Umutlar Yükleyerek Yenilerine Yürüyorum�

Tüm Dalları Kırılan,

Yemyeşilken Kuruyan bir Ağaç Gibi Yüreğim

Ve Gözlerimden Yağan Yağmurlarla

Tekrar Yeşerir mi Diye Son Bir Kez Suluyorum�




II.


Bir Yıldız Gibi Kaydın, Duramadın Hayal Dünyamda.

Duramadın Çünkü Gül Zannettirdiğin Sen

Aslında Çalı, Dikenden Başkası Değildin...

Ellerimi Kanattın, Bakışlarımı, Yüreğimi...

Ve Ben Buna Rağmen Yine de

Sana Dair Kötü Dilekler Dilemeyeceğim;

Yazmayacağım(!) Yüreğimden Dilime,

Dilimden Kalemime, Kalemimden Yüreğine(!)

Ama Herhangi Bir İyiliğinden Dolayı

Teşekkür Etmek de gelmiyor İçimden...







Başından Belli Bir Sırat Köprüsüydü Çizgim

Ya Geçemeyip Ahımım Ateşlerine Düştüğün

Ya Da Vefasızlığın Diğer Yamacına

Aslında Bir Hiçken Başka Bir Hiçliğe

Yani Karalardan gelip

Aydınlığıma Tutunamayıp

Siyahlara Yürüyüp Geçtiğin...







Var Deyişimden Başka Bir Şey Değildi

Senin Kendini Var Zannedişin,

Sen Her Hikmeti Kendinden Menkul Zannederken

Bunun Böyle Olmadığını Çok Geç Anladın...

Sen!
Oysa Sen!

Şimdi ki Gibi!

Sen Hiç Kadar Bile Değildin!


Bu: Külünden Ateş Yarattığım Yerde

Bir Kez Daha, Ama Bu Son Defa Sönüşündü,

Yokluğuna -Varlığına, Gerçeğine - Hayaline,

Daha Başka Kimler Biçecek Bilmiyorum

Ama Benim Son Kez Kefen Biçişimdi!









Yolun Açık Olsun

Başladığın Yolda Sakın Durma,

İstesen Bile Durama da Zaten!







Bu Bana Bir Kez Daha Büyük Bir Ders;

Olsuun! Doktora Tezim Olsun,

Ama Sana Daha Bir Ömür Boyu Koyar Bu Heves,

Dikkatli Ol, Bana Benzemeyebilir Herkes

Bu da Benden sana Olsun...

Kulağına Küpe, Aklında Ezberin Olsun..









Evet, Varlığın Benim Var Deyişimdi,

İhtişamın Senden Yansıma Değil,

O Benim Yüceltişimdi;

Çünkü Sen Şimdiki Gibi Hep Hiçtin,

Ki, Ben Ne Yaptıysam

Sen Yinede Aslına Rücu Edip Hiçliği Seçtin!



Yani Yoktun!



Yani Hiçtin!



Yani Bittin!









(Şiir Kimseye İthaf Değil ken Sonun da Sahibini Yani Kendini Şaheser Sayan Bir Kıymetsize <2 yıl Sonra13 Ekim İtibarı İle> Yani Şaheser e İthaf Olunur... )







Zeki YÜNCÜOĞLU



3-4 Ekim 2008



İskenderun