Menfaat, rant için akar ya kanlar,
Canım çok sıkılır, çok üzülürüm...
Caniler kalleşçe alır ya canlar,
Yürekler yakılır, çok üzülürüm…

Sevenler yok olur, zora gelince
Kimseler görünmez dara gelince
Dostların çoğalır para gelince
Zâhire bakılır, çok üzülürüm…

Bir büyük mesele toplumsal yara
İnsanlar yönelir, başka bir yâra
Eşler aldatılır, biter macera
Sevmekten bıkılır, çok üzülürüm…

Toplumu kuşatmış; içki ve kumar
İnsanlar bunlardan acep ne umar?
Sonunda hayatlar olur tarumar,
Yuvalar yıkılır, çok üzülürüm…

Toplumda yaralar saymakla bitmez
Bereket azalır kazançlar yetmez
Borcumuz çoğalır, çok fazla gitmez
Yüzüstü çakılır, çok üzülürüm…

Bir merhem bulunmaz kul yarasına
Bakılır insanın hep parasına
Hak için sevişen dost arasına;
Fitneler sokulur, çok üzülürüm…

Bu toplum bu hale nasıl sokuldu?
Manevi değerler neden yok oldu?
Her türlü melanet inan çok oldu;
Kafama takılır, çok üzülürüm…

İnançlar azaldı, açlar çoğaldı
Görüşler bölündü uçlar çoğaldı
Kavgalar başladı, suçlar çoğaldı
Hapise tıkılır, çok üzülürüm…

Dönüyor durmadan şu pembe küre
İmtihan dünyası, geçiyor süre
İmansız, inançsız inan boş yere
Çileler çekilir, çok üzülürüm…

İhlâs… Allah için sevebilmektir
“Önce sen, sonra sen” diyebilmektir
"Hakikât cilbâbı" giyebilmektir;
Nefretler ekilir, çok üzülürüm…

Bedenler değil de ruhlarımız aç
İnsanlar hakiki imana muhtaç
Kendimiz uydurur bozulur inanç
Mabutlar dikilir, çok üzülürüm…

Bayan-erkek ne ki; hepimiz kuluz
Ruhumuz olmasa, et-kemik çuluz
Kanayan yarama biber ile tuz
Yandıkça dökülür, çok üzülürüm…

Kadirim, kulluğu öğrenmek gerek
Namaz kıl, o zaman yıkılmaz direk
“Islâh et nefsimi” Rabbim diyerek
Yüreğim sökülür, çok üzülürüm…

Kadir Çetin 25.10.08 Nazilli