Yedi köyde namın bilmeyen yoktur
Kime sorsam seni der Mehmet hoca
Gönüllerde yaşar hatıran çoktur
Her yanda izlerin var Mehmet hoca

Alın terin ekmeğinde aşında
Zor günlerin boranında kışında
Sevgi şefkat dolu her bakışında
Goncaya dönerdi har Mehmet hoca

Bölerdin ekmegin olsa bir dilim
Farika vasfındı merhamet hilim
Namınla yaşıyor saçtığın ilim
Sensin gözlerdeki fer Mehmet hoca

Verdigin emeğin hatırı yüce
Dur durak bilmedin hep gündüz gece
Hakkın kelamına hep hece hece
Şahittir vardığın yer Mehmet hoca

Sofrana gelip de doymayan yoktur
Civarda adını duymayan yoktur
Halen hatırını saymayan yoktur
Sensin yüreklerde har Mehmet hoca

Nesiller dinini hep senden aldı
Mihrap minber bize hatıran kaldı
Okuttuğun diller zikire daldı
Sen oldun millete yâr Mehmet hoca

Mushaf tutmak yasak olunca elde
Okuttun o kutlu kelamı dilde
Korudun közleri saklayıp külde
Böylece yaşadı kor Mehmet hoca

Nice günler gördün hep tatlı acı
Dertli gönüllere sundun ilacı
Evinin önünde bir gül ağacı
Yanında da üzüm, nar Mehmet hoca

Anamın babası rahmetli dedem,
Halen yâd ettikçe yaşarır Didem
Seni hatırlarım oldukça vadem.
Kabrin dolup taşsın nur Mehmet hoca

Çeralan, Gökmenler Gedikli ,Çorak
Cıvıklı Cumhurlu sayılmaz yırak
Muhabbet ehliydin bilmezdin firak
Bu kaldı elinde kâr Mehmet hoca

Vatanına milletine aşıktın
Gariplere kapı idin eşiktin
Karanlığı aydınlatan ışıktın
Seni görmeyenler kör,Mehmet hoca.

Köylülerin niyazında sen varsın
Zor günlerin ayazında sen varsın
Kul Hakkının avazında sen varsın
Can ol da canımda dur Mehmet hoca.